دلم گرفته است...

دلم غریبانه گرفته است باز. بی منت هیچ حادثه ای و بی زحمت هیچ غمی .دلم غریبانه گرفته است باز و بی هیاهوی اشکهایم آسوده و آرام منتظر قدمهای حیرتم که هر از گاهی کویر جانم را به باران نم نمی مینوازد...

کجایم ؟ که هستم ؟ نمیدانم ...
همین قدرش شهادت همه گندمهای نخورده ام را کفایت میکند که رندانه میسرایم ... دلم عجیب غریبانه گرفته است.....
آی زاده آدم ... دلم از غربتت غریب گرفته است...