چقد سخته

): چه قدر سخته تمام روز رو منتظر شب باشی که دوباره زل بزنی به صفحه 

 سرد مونیتور و فقط نگاهت به ایدی یه نفر باشه و همش دعا کنی که روشن  

باشه با اینکه از قبل میدونی امشبم مثل تموم شبهای گذشته فقط باید چشمهای  

 خواب رفته ادمک ایدیشو ببینی و درد ودلاتو براش اف بذاری به این امید که  

شاید اومدو خوند و جوابتو داد جوابهایی که مثل همیشه حرف تازه ای توش  

نیست انگار که هیچوقت نمیخواد باور بکنه که : دوستش داری

عشق ما

داستان من و تو از آنجا شروع شد که پشت شیشه ی بی جان مانیتور به هم جان دادیم ... !
با دکمه های سرد کیبرد ، دست های هم را گرفتیم و گرمایش را حس کردیم ...!

با صورتک ها ، همدیگر را بوسیدیم و طمع لب هایمان را چشیدیم ...!

آهنگی را هم زمان با هم گوش کردیم و اشک ریختیم ...!

شب بخیر هایمان پشت خط های موبایلمان جا نمی ماند ...!

امروز داستان برگشت ...

آغوش هایمان واقعی ، بوسه هایمان حقیقی ، اما با این تفاوت که دیگر من و تو نبودیم ، هر کداممان یک "او" داشتیم ...!

پشت شیشه ی سرد مانیتورم ، دلم لک زده برای یک صورتک بوسه ....!
لک زده برای یک آهنگ همزمان ...
لک زده برای یک شب بخیر ...