): چه قدر سخته تمام روز رو منتظر شب باشی که دوباره زل بزنی به صفحه
سرد مونیتور و فقط نگاهت به ایدی یه نفر باشه و همش دعا کنی که روشن
باشه با اینکه از قبل میدونی امشبم مثل تموم شبهای گذشته فقط باید چشمهای
خواب رفته ادمک ایدیشو ببینی و درد ودلاتو براش اف بذاری به این امید که
شاید اومدو خوند و جوابتو داد جوابهایی که مثل همیشه حرف تازه ای توش
نیست انگار که هیچوقت نمیخواد باور بکنه که : دوستش داری
آن کـهـ می رود فقط می رود
ولی آن کهـ می مآنـد درد میکشـد
غصهـ مـی خـورد
بغض می کنـد
اشک می ریـزد و تمامـ اینـهآ روحش رآ بهـ آتش می کشـد
و
در انـتظآر بآزگشت کسب کـه هرگــــز باز نخـوآهـد گشـت
آرآمـ آرآمـ خآکـستـر میـشود
آری و این است خـآصیت عشـق