این منم پروردگار مهربانت....خالقت...اینک صدایم کن مرا...با قطره اشکی
به پیش آور دو دست خالی خود را........با زبان بسته ات کاری ندارم
لیک غوغای دل بشکسته ات را من شنیدم
غریب این زمین خاکی ام........آیا عزیزم حاجتی داری؟
به نجوایی صدایم کن..بدان آغوش من باز است..بگو جز من کس دیگر نمیفهمد